Balet w kinie: Bolero-Ravela i inne balety Maurice’a Béjarta

Francuski tancerz i choreograf Maurice Béjart zrewolucjonizował taniec XX wieku. Zmarły 15 lat temu artysta współpracował z Operą Paryską ponad 40 lat i stworzył dla jej zespołu baletowego ponad 20 przedstawień. Część z nich nadal jest w repertuarze tej narodowej sceny Francji. Starsi baletomani z pewnością pamiętają występ na Łódzkich Spotkaniach Baletowych (1970) prowadzonego wtedy przez Béjarta belgijskiego zespołu Ballet du XXe Siécle (Balet XX Wieku). O bilety na ten występ stoczono zaciekłą batalię, a na widownię Teatru Wielkiego w Łodzi wpuszczono za dużo widzów, co groziło katastrofą. Wśród niezwykłych prac tego artysty z pewnością pierwsze miejsce zajmuje jego zupełnie niezwykła choreografia do „Bolera” Maurice’a Ravela (1928). Béjart odarł pierwotną wersję Bronisławy Niżyńskiej z hiszpańskiego folkloru, ocalając na scenie jedynie wielki okrągły stół. To wokół niego półnadzy tancerze (lub tancerki – zależnie od wersji), tylko w trykotach, wykonują ten zmysłowy hiszpański taniec. Podczas tego wieczoru baletowego zostaną także zaprezentowane dwie inne choreografie Béjarta, do: „Ognistego Ptaka” Igora Strawińskiego i „Pieśni wędrującego czeladnika” Gustava Mahlera.

Przedstawienie przygotowane przez balet Opéra national de Paris.

Spektakl trwa około 2 godzin i 5 minut.