Peter Gric: Between Worlds

Wystawa malarstwa malarstwa Petera Grica.

Peter Gric

Urodził się w 1968 r. w Brnie (Czechosłowacja) jako jedyne dziecko małżeństwa artystów, Ludmily i Jaroslava Griców. Już we wczesnym dzieciństwie rodzice dostrzegli i pomagali rozwinąć jego talent do rysowania i malowania. W 1980 r. zdecydowali się na emigrację i poprzez Węgry,

a następnie Jugosławię, dotarli do Austrii. Spędzili rok w Edlach/Reichenau an der Rax, aby później przeprowadzić się do Linz, gdzie Peter skończył szkołę podstawową i szkołę techniczną projektowania graficznego. W 1988 r. przybył do Wiednia i rozpoczął naukę w Akademii Sztuk Pięknych w klasie mistrzowskiej

prof. Arika Brauera. Podczas studiów uczestniczył w wielu zbiorowych wystawach i zaczął z powodzeniem sprzedawać swoje obrazy. Studia ukończył w 1993 roku, uzyskawszy stopień Magistra Sztuk Pięknych.

W 2010 r. Gric brał udział w pracach koncepcyjnych do projektu filmu Guillermo del Toro „W górach szaleństwa”.

W latach 2011-2015 prowadził zajęcia na wiedeńskiej Akademii Sztuk Pięknych.

Jego prace są w posiadaniu wielu kolekcji prywatnych i publicznych m.in: Galeria Austriacka Belvedere w Wiedniu, Galeria Miejska w Traun / Austria, Künstlerhaus München / Niemcy, Art Visionary Collection w Melbourne / Australia, Collection Rardy van Soest w Houden / Holandia, Trierenberg Art w Traun / Austria, beinArt Collection / Australia, Westermann Collection / Niemcy.

We wczesnych latach dziewięćdziesiątych Peter Gric zaczął odkrywać możliwość wykorzystywania w swoich dziełach grafiki komputerowej. Od tego momentu jego organiczno-surrealistyczne obrazy były wzbogacone o skomplikowane struktury architektoniczne i artefakty. Miejsce ołówka i szkicownika zajęło oprogramowanie do wizualizacji 3D, zaś Gric zaczął przenosić rzeczywistość wirtualną na płótno. W tej fuzji odkrył swój bardzo unikalny i charakterystyczny styl.

Ta metoda jest najbardziej widoczna w jego serii „Artificial Spaces”. Obrazy bazują na trójwymiarowych geometriach zbudowanych z czegoś w rodzaju „wirtualnego systemu klocków” lub innych matematycznych i algorytmicznych koncepcji. Tworzenie tych obrazów staje się grą ze złożonymi przestrzeniami i perspektywami. Jej celem jest stworzenie normalnie niedostępnych miejsc w całkowicie sztucznej aranżacji przestrzeni i światła. Przekładając te wirtualne koncepty na obraz, Gric stara się wejść w sztuczne przestrzenie i nadać im namacalny charakter. Próbuje nadać formę i treść, wyciągając je ze stanu wirtualnego i zamanifestować w sposób materialny.

Poza serią „Artificial Spaces” Gric eksperymentuje z ludzkim aktem połączonym z mineralnymi, technoidalnymi i architektonicznymi strukturami. Pomimo faktu, że ciała w cyklu „Mnemosyne” są często rozpuszczone i rozczłonowane, świadomie uzyskuje, a nawet podkreśla komponent erotyczny. Ta seria najlepiej ukazuje jego fantastyczne i surrealistyczne korzenie.