Pierwszą wzmiankę o Niechobrzu zawiera akt lokacji i nadania wsi Lutoryż rycerzowi Janowi Gołemu ze Śląska wystawiony w Sanoku dnia 24.05.1373 r. przez kancelarię księcia Władysława Opolczyka. Parafia została erygowana 24.06.1948 r. przez bpa Franciszka Bardę, Biskupa Przemyskiego, najpierw jako wikariat eksponowany. Wydzielono go z parafii Zgłobień w czym szczególny udział miał ks. Edward Chrzanowski, rodak niechobrzski i kapelan biskupa. Pierwszym proboszczem był ks. Władysław Aszklar. Prowizoryczną kaplicę wzniesiono wiosną 1948 r. Obecny kościół parafialny po wielu latach starań został zbudowany w przeciągu 6-ciu miesięcy w 1969 r. wg. projektu inż. Jerzego Noska, gdy proboszczem był ks. Józef Mucha.
W październiku 1969 r. bp Ignacy Tokarczuk dokonał poświęcenia świątyni, zaś 03.07.1977 r. ją konsekrował. W kościele znajduje się łaskami słynący obraz Matki Bożej Nieustającej Pomocy namalowany przez ks. Władysława Luteckiego z Przemyśla. Obraz koronował bp Ignacy Tokarczuk 13.09.1987 r. Na uwagę zasługuje polichromia ściany południowej przedstawiająca Drogę Krzyżową jako jeden wielki obszar z posuwającą się postacią Chrystusa. Jest to dzieło Eugeniusza Muchy z Krakowa. W otoczeniu świątyni znajduje się tzw. park Matki Bożej, a w nim oryginalne kaplice różańcowe z rzeĽbami wykonanymi przez miejscową artystkę ludową Agatę Błażej. Obok sanktuarium działa dom rekolekcyjny mogący przyjąć jednorazowo 70 osób.
