Kolejny weekend Muzycznego Festiwalu w Łańcucie [17 - 19.05.2024]

Wiele muzycznych emocji czeka melomanów podczas najbliższego weekendu. Przed nami kolejne, wyjątkowe koncerty w ramach 63. Muzycznego Festiwalu w Łańcucie. Spotkania z muzyką odbędą się zarówno w sali zamkowej łańcuckiego Zamku jak i w sali koncertowej Filharmonii Podkarpackiej. Wśród znamienitych gości są m.in. hiszpańska pianistka Judith Jauregui, Polish Art Philharmonic oraz utytułowana amerykańska skrzypaczka Elizabeth Pitcairn. Szczegółowy program poniżej.

17 MAJA 2024r., piątek, godz. 19:00

W ogrodach Hiszpanii

Sala Koncertowa Filharmonii Podkarpackiej

ORKIESTRA SYMFONICZNA FILHARMONII PODKARPACKIEJ
TADEUSZ WOJCIECHOWSKI – dyrygent
JUDITH JÁUREGUI – fortepian

REGINA GOWARZEWSKA – słowo

W programie:

• E. Chabrier – Fête polonaise z opery „Le roi malgré lui” / „Król mimo woli”
• M. de Falla – Noce w ogrodach Hiszpanii
• M. de Falla – Suita Trójgraniasty kapelusz /fragmenty/
• G. Bizet – Fragmenty z Suity Carmen

Cena biletu: 80 zł

Olśniewająca feeria barw wypełni salę koncertową, wraz z pierwszymi dźwiękami utworów francuskich i hiszpańskich kompozytorów, których połączyła fascynacja Hiszpanią. Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Podkarpackiej pod batutą Tadeusza Wojciechowskiego zaprezentuje m.in. pełną orkiestrowego blasku rapsodię orkiestrową Espaňa E. Chabrier, która już od pierwszego wykonania w Paryżu zdobyła wielkie uznanie publiczność. W Paryżu powstały także wspaniałe „impresje na fortepian i orkiestrę” o tytule Noce w ogrodach Hiszpanii M.de Falli. Ich atmosferę przybliży hiszpańska pianistka Judith Jauregui. Nie zabraknie także muzyki z nieśmiertelnej opery Carmen G. Bizeta, która wciąż uwodzi słuchaczy bogactwem rytmów i nastrojów.

18 MAJA 2024r., sobota, godz. 19:00

Mistrzowskie koncertowanie

Sala Balowa Muzeum Zamku w Łańcucie

POLISH ART PHILHARMONIC
MICHAEL MACIASZCZYK – dyrygent
MAKSYMILIAN LIPIEŃ- obój
DAMIAN LIPIEŃ – fagot
KONRAD BARGIEŁ – wiolonczela

STEFAN MÜNCH – słowo

W programie:

• R. Wagner – Siegfried Idyll
• J. Haydn – Symfonia koncertująca na skrzypce, obój, fagot i wiolonczelę
• F. Schubert – Symfonia Nr 1 D – dur

Cena biletu: 100 zł

Polish Art Philharmonic rozpoczęła działalność w maju 2010 r. w ramach Myślenickiego Ośrodka Kultury i Sportu, rozpoczęła działalność z inicjatywy państwa Jolanty i Łukasza Antkiewiczów, muzyków zespołu. Orkiestra kilkakrotnie koncertowała w wiedeńskim Musikverein oraz największych salach koncertowych Niemiec, tj. drezdeńskie Kulturpalast. Regularnie występowała w wielu salach koncertowych w kraju tj. Filharmonia Podkarpacka, Szczecińska, Opolska i inne. Zespół otrzymuje zaproszenia i bierze udział w prestiżowych festiwalach – Międzynarodowym Muzycznym Festiwal w Łańcucie i Festiwalu Dell’Arte w Dolinie Pałaców i Ogrodów Kotliny Jeleniogórskiej, Freedom Jazz Festival w Łodzi. O poziomie orkiestry świadczy także ścisła współpraca ze światowym jazzmanem i jedynym polskim zdobywcą nagrody Grammy Awards – Włodkiem Pawlikiem. Zespół wystąpił z wybitnymi artystami polskimi i zagranicznymi (m.in. z Gili Schwarzman, Volkhardem Steude, Piotrem Pławnerem, Gast Walzing, Randy Brecker, Januszem Wawrowskim, Robertem Kabara, Edytą Piasecką, Katarzyną Oleś-Blacha, Iwoną Socha, Adamem Zdunikowski, Tomaszem Kuk, Stanisławem Kuflyuk). Największym sukcesem Orkiestry jest wykonanie trzech koncertów w prestiżowym wiedeńskim „Musikverein”:

1. wykonanie dzieła Mieczysława Karłowicza koncertu skrzypcowego A-dur op. 8 z solistą Januszem Wawrowskim pod batutą Maestro Michaela Maciaszczyka w dniu 5 listopada w Złotej Sali „Musikverein” w Wiedniu,
2. 18 grudnia 2016 roku w Brahms- Saal „Musikverein” w Wiedniu Czterech Pór roku A. Vivaldiego w kreacji artystycznej Maestro Michaela Maciaszczyka,
3. 25 czerwca 2017 roku koncertu z wybitnym solista Volkhardem Steude pod batutą Maestro Michaela Maciaszczyka w Złotej Sali „Musikverein” w Wiedniu.

Na przestrzeni wszystkich lat działalności na projekty artystyczne i edukacyjne Orkiestra otrzymała wsparcie z Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Narodowego Centrum Kultury i Sejmiku Małopolskiego, Urzędu Zachodniopomorskiego aby realizować projekty zwrócone do wszystkich grup odbiorców. Orkiestra tworzy projekty unikatowe, skierowane do dzieci i młodzieży, seniorów, osób ze szczególnymi potrzebami, docierając zarówno do miejsc kojarzonych z kulturą wyższą jak też do miejscowości o utrudnionym dostępie do kultury.

Osią programu będzie pełna wirtuozowskiego rozmachu Symfonia koncertująca najstarszego z klasyków wiedeńskich – J. Haydna. Dzieło skomponowane podczas pobytu kompozytora w Londynie, wykonane zostanie na potrzeby Festiwalu przez prawdziwych mistrzów, którzy zaprezentują pełnię brzmienia czterech solowych instrumentów. Będą nimi: Michael Maciaszczyk –skrzypce, Szymon Krzeszowiec – wiolonczela, Maksymilian Lipień – obój, Damian Lipień – fagot. Michael Maciaszczyk przejmie również pałeczkę dyrygencką, aby wraz z Polish Art Philharmonic przypomnieć poemat symfoniczny Idylla Zygfryda R. Wagnera oraz I Symfonię D – dur F. Schuberta.



19 MAJA 2024r., niedziela, godz. 19:00

Red Violin

Sala Balowa Muzeum Zamku w Łańcucie

ACADIANA CHAMBER ORCHESTRA
MARIUSZ SMOLIJ – dyrygent
ELIZABETH PITCAIRN – skrzypce

ELŻBIETA LEWICKA – słowo

W programie:

• W. A. Mozart – Divertimento D-dur, K136
• Allegro – Andante – Presto
• J. Corigliano – Suita z filmu „Red Violin” (Elizabeth Pitcairn, solo)
• G. Gershwin/M. Smolij – Trzy Preludia na skrzypce solo i ork. kameralną (E. Pitcairn, solo)
• Trad./H. Mims – Acadiana Songs and Dances
• Papa’s Tune – Narrative – Sadness – The Aligator and the ‘Coon – The squeeze Box
• G. Chadwick – Serenada na orkiestrę smyczkową F-dur
• Allegro grazioso – Andantino – Tempo di Minuetto – Finale: Presto non troppo

Bilety w cenie: 100 zł

W programie koncertu usłyszeć będzie można m.in.: Suitę “Red Violin” – to koncertowe opracowanie muzyki do filmu pod tym samym tytułem, które zostało nagrodzone Oskarem w roku 2000. Historia filmu to tajemnicze dzieje (w dużej części oparte na faktach historycznych) jednego z najlepszych/najsłynniejszych skrzypiec stworzonych przez Stradivariusa , tzw. “Mendelssohn Stradivarius” (instrument należał w przeszłości m.in.: do rodziny słynnego kompozytora. Tajemnicze zaginięcie, nagłe pojawienie się w sprzedaży oraz lekko czerwonawy kolor na jednej z części skrzypiec powiązanego z legendą użycia przez lutnika kropli krwi jego ukochanej pomieszanej z lakierem – wszystko to stanowi fascynującą opowieść i było podstawą dużego sukcesu filmu. Elizabeth Pitcairn jest obecną właścicielką tego instrumentu i jego muzyczna historia stworzona przez Johna Corigliano zabrzmi dźwiękami samego głównego bohatera.

Kropla krwi ukochanej i skrzypce „Mendelssohn Stradivarius”. To historia o słynnych skrzypcach włoskiego lutnika, opowiedziana w filmie Red violin. Utytułowana amerykańska skrzypaczka Elizabeth Pitcairn interpretować będzie koncertowe opracowanie muzyki do tego filmu, nagrodzone Oskarem w roku 2000. Artystka jest obecnie właścicielką legendarnego „Stradivariusa”, tak więc muzyczna historia stworzona przez Johna Corigliano zabrzmi dźwiękami samego głównego bohatera. Solistce towarzyszyć będzie Acadiana Chamber Orchestra z Luizjany, którą poprowadzi Mariusz Smolij.

Słuchacze mogą liczyć także na spotkanie z muzyką W.A. Mozarta oraz G. Gershwina.

Informacje o wykonawcach:

Tadeusz Wojciechowski

Urodzony w Warszawie, po studiach w stołecznej Akademii Muzycznej w klasie wiolonczeli Andrzeja Orkisza i dyrygentury w klasie Stanisława Wisłockiego, w latach 1973-74 doskonalił swoje umiejętności w zakresie gry na wiolonczeli w paryskim Narodowym Konserwatorium w mistrzowskiej klasie Bernarda Michelina.

Jako kameralista otrzymał III nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Muzyki Współczesnej „Gaudeamus” w Rotterdamie (1973), a jako wiolonczelista II nagrodę na Ogólnopolskim Konkursie Wiolonczelowym im. Dezyderiusza Danczowskiego w Poznaniu (rok później). Jest laureatem wielu nagród również jako dyrygent. Najważniejsze spośród nich to: II nagroda na Międzynarodowym Konkursie Dyrygenckim w Besançon we Francji oraz III nagroda i Nagroda Ministra Kultury i Sztuki na Międzynarodowym Konkursie Dyrygenckim im. Grzegorza Fitelberga w Katowicach.

Jeszcze w czasie studiów w Paryżu współpracował z takimi zespołami, jak Orchestre de Versaille, Les Musiciens de Paris, Orchestre des Pasdeloup, Orchestre de Colonne i Orchestre de Conservatoire. W latach 1976-77 był koncertmistrzem Polskiej Orkiestry Kameralnej kierowanej przez Jerzego Maksymiuka, z którą odbył kilka tournées, m.in. po Włoszech, Niemczech i Wielkiej Brytanii oraz dokonał nagrań dla firmy fonograficznej EMI. Równocześnie, od 1976 rozpoczął jako dyrygent współpracę z Teatrem Wielkim w Warszawie, która trwała do 1983. W 1982 został zaproszony do Królewskiej Duńskiej Opery w Kopenhadze, gdzie w latach 1983-96 był głównym dyrygentem.

Występował również w tak prestiżowych teatrach operowych świata, jak Metropolitan Opera w Nowym Jorku, Teatro La Fenice w Wenecji, Teatro Carlo Felice w Genui, Królewska Opera w Sztokholmie i Królewska Opera w Oslo. W 1994 został dyrektorem Orkiestry i Chóru Polskiego Radia w Krakowie i pełnił tę funkcję do rozwiązania zespołu. Następnie objął funkcję dyrektora Teatru Wielkiego w Warszawie i pełnił ją do 1996. Od 1998 do 2004 był dyrektorem artystycznym Muzycznego Festiwalu w Łańcucie i Filharmonii Rzeszowskiej. W 2002 został również szefem-dyrygentem Orkiestry Symfonicznej Filharmonii Pomorskiej. Ponadto współpracuje z niemal wszystkimi orkiestrami symfonicznymi w Polsce i z Orkiestrą Sinfonia Varsovia. Jest też pierwszym gościnnym dyrygentem Narodowej Opery Łotewskiej w Rydze, stale współpracuje z Teatrem Operowym w Monachium. W latach 2005 – 2008 pełnił funkcję dyrektora artystycznego Filharmonii Łódzkiej im. A. Rubinsteina.

Występował w wielu krajach, m.in. w Niemczech, Francji, Wielkiej Brytanii, Luksemburgu, Belgii, Danii, Norwegii, Szwecji, Słowenii, we Włoszech, Turcji, Stanach Zjednoczonych, Meksyku, Kolumbii i Japonii. Dokonał wielu nagrań dla Polskiego Radia i Radia Duńskiego. Ma w repertuarze czterdzieści dzieł operowych oraz większość światowego repertuaru symfonicznego.

W roku 2007 kapelmistrz został uhonorowany Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze – Gloria Artis”, przyznawanym przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Od września 2009 roku pełnił funkcję Dyrektora Artystycznego Polskiej Orkiestry Sinfonia Iuventus, a od listopada 2012 Dyrektora Naczelnego orkiestry.

JUDITH JÁUREGUI

Pianistkę JUDITH JÁUREGUI charakteryzuje osobowość, doskonałość i błyskotliwość. Brytyjskie czasopismo International Piano napisało o niej niedawno, że jest uosobieniem „kreatywnej intuicji”, „artystką z wyjątkową wyobraźnią i solistką, która swoją dojrzałością wyrazu zachwyca europejską publiczność”. W podobnym tonie wyraził się o niej niemiecki magazyn Piano News: „liczy się nie tylko jej nienaganne wykonanie, ale przede wszystkim wrażenie, że słuchamy pianistki, które ma naprawdę coś do powiedzenia”.
W ostatnich latach entuzjastycznie oklaskiwano ją na najlepszych scenach, w tym m.in. w madryckim Auditorio Nacional, Palau de la Música w Barcelonie, londyńskim Southbank Centre, Auditorium du Louvre w Paryżu, we Flagley w Brukseli, w berlińskim Konzerthaus, Suntory Hall w Tokio, NCPA w Pekinie, Teatro Mayor w Bogocie, w Schloss Elmau w Niemczech, podczas szwajcarskiego Murten Classics, francuskiego Festival International de Piano de La Roque d’Anthéron oraz Festival Internacional de Música y Danza de Granada. Oprócz uznanych orkiestr hiszpańskich, takich jak Hiszpańska Orkiestra Narodowa, Narodowa Orkiestra Symfoniczna Hiszpańskiego Radia i Telewizji, Baskijska Orkiestra Narodowa, Orkiestra Symfoniczna Kastylii i Leon czy Orkiestra Symfoniczna w Bilbao Judith Jáuregui współpracowała z Britten Sinfonia, Orchestre National de Lille, Sinfonie Orchester Biel Solothurn, Neubrandenburger Philharmonie, PFK Prague Philharmonia, Das Neue Orchester Köln, Aarhus Symphony Orchestra, Slovak Sinfonietta, meksykańską OFUNAM i wenezuelską Simón Bolívar Orchestra, dzięki czemu miała okazję do pracy z wieloma dyrygentami, m.in. Janem Willemem de Vriend, Gabrielem Bebeselea, Kasparem Zehnderem, Jean-Claudem Casadesusem, Andrzejem Boreyko, Diego Matheuzem, Liną González Granados, Virginią Martínez, Víctorem Pablo Pérezem, Jaime Martínem, Ramónem Tebarem, Jaume Santonja, Erikiem Nielsenem, Günterem Neuholdem czy Markiem Soustrotem. Urodzona w San Sebastian na północy Hiszpanii Judith Jáuregui pochodzi z wielokulturowej rodziny, ponieważ jej matka jest Baskijką, a ojciec Meksykaninem, który dorastał we Francji. Po pierwszych latach nauki i debiucie w wieku 11 lat przeniosła się do Monachium, aby pobierać lekcje w Richard Strauss Konservatorium u wybitnego rosyjskiego pianisty Wadima Suchanowa. W ostatnim czasie Judith Jáuregui, która wykonuje muzykę kameralną, występowała razem z kwartetami smyczkowymi Mandelring Quartet, Signum Quartet, Gerhard Quartet, skrzypaczką Soyoung Yoon oraz wiolonczelistką Nadège Rochat. Dla Jáuregui najważniejszymi wydarzeniami w sezonie 1923/1924 będzie współpraca z Orchestre de Cannes, orkiestrą Symfoniczną Hiszpańskiego Radia i Telewizji (ORTE) oraz z Real Filharmonia Orchestra. Ponadto wystąpi ponownie w Auditorio Nacional w Madrycie, Palau de la Musica w Barcelonie, Auditorio na Tenerifie, a także w Teatro Mayor w Bogocie. Na wiosnę 2024 r. ukaże się nowy album Judith Jáuregui, który będzie zawierał koncerty fortepianowe Griega i Falla, nagrane ze stowarzyszeniem Orkiestry Symfonicznej Kastylii i Leon. Jej ostatni album Die romantische Seele (Ars Produktion, 2020) z kompozycjami Roberta i Klary Schumann został przyjęty z uznaniem przez media muzyczne w Europie, co podkreślił magazyn muzyczny Audio Klassik, pisząc, że „w całej tej oczywistej błyskotliwości Jáuregui uwidacznia głęboko ukrytą melancholię, która wielokrotnie przebrzmiewa na tym albumie. Mówiąc w skrócie, pianistka określa się na nim jako bratnia dusza Schumanna”. Wcześniejsze nagrania Judith Jáuregui pokazują jej szeroki repertuar: od Schumanna, któremu poświęciła swój pierwszy album wydany w 2010 r., nagrodzony nagrodą hiszpańskiego niezależnego przemysłu muzycznego, po innych kompozytorów, takich jak Granados, Liszt, Chopin, Falla, Mompou Albéniz, Szymanowski czy Skriabin. Szczególnym echem odbił się jej album Pour le tombeau de Claude Debussy (Ars Produktion, 2019). Było to nagranie dokonane na żywo podczas intymnego koncertu w Wiedniu, po którym ukazały się entuzjastyczne recenzje określające jej wykonanie „pianistyczną niezależnością”, „poezją, która świeci swoim własnym światłem”, i który został nominowany do nagrody 2020 Opus Klassik Awards w kategorii nagranie roku na żywo.

DYRYGENT dr Michał Maciaszczyk

Jeden z najwybitniejszych dyrygentów młodego pokolenia. Dyrektor artystyczny Wiener Klassik Orchester w Wiedniu, Polish Art Philharmonic oraz stały gościnny dyrygent Capelli Bydgostiensis. Od 2014 roku jest asystentem Maestro Liora Shambadala w Berlinie. Jednocześnie Michael Maciaszczyk rozwija swoją karierę występując jako solista z orkiestrami w Polsce i za granicą (Goldener Saal Musikverein Wien, Suntory Hall w Tokyo, Nagoya Philharmonic, Tokyo Opera City, Gewandhaus Leipzig, Auditorio Nacional de Música w Madrycie, Konzerthaus Wien, Konzerthaus Berlin i wielu innych). Ważnym ogniwem działalności artysty jest założone przez niego goldberg.trio.wien, które współtworzy z Barbarą Moser – fortepian oraz Matthiasem Bartholomey – wiolonczela. Jako kameralista występuje także z harfistką Pauliną Porazińską, wraz z którą stworzył Laskine Duo. Zarówno krytycy, jak i publiczność cenią w Michaelu Maciaszczyku jego emocjonalizm, nieskazitelną perfekcję gry, a także wyjątkową barwę dźwięku. Maestro Maciaszczyk mieszka na stałe w Wiedniu, z którym to miastem wiąże się całe jego dojrzałe życie artystyczne. W 1998 roku wygrał konkurs na koncertmistrza Wiener Kammerorchester, a rok później rozpoczął pracę w Wiener Philharmoniker i Staatsoper Wien, gdzie współpracował z największymi sławami świata muzyki (Nicolaus Harnoncourt, Zubin Mehta, Riccardo Muti, Daniel Barenboim i wielu innych).
Przez szereg lat był koncertmistrzem Secession Players Wien oraz Wiener Kammer Ensembles. Jako skrzypek kameralista stale współpracuje z Wiener Virtuosen (zespół złożony z solistów Wiener Philharmoniker), Fritz Kreisler Ensemble czy Steude Quartett. Przez dekadę był członkiem Ensemble Wiener Collage przy wiedeńskim Schönberg Center. Jest także skrzypkiem w prestiżowym zespole Filharmonii Wiedeńskiej – Toyota Master Players. Michael Maciaszczyk edukację skrzypcową po ukończeniu AM w Poznaniu kontynuował u takich sław światowej wiolinistyki jak Alfred Staar (Wiener Philharmoniker), Marina Jaschwili, Olga Parchomienko, Michel Schwalbe (koncertmistrz Berliner Philharmoniker). Studia dyrygenckie podjął u Maestro Michaela Halasza, kapelmistrza Wiedeńskiej Opery oraz u Profesora Milana Turkovica. Maestro jest Dyrektorem Artystycznym Festival dell’Arte w Dolinie Pałaców i Ogrodów Kotliny Jeleniogórskiej (www.festivaldellarte.eu) i honorowym członkiem Europejskiego Forum Muzyki Polskiej w Berlinie.
Planem wnioskodawcy jest realizacja wydarzeń kulturalnych z artystami i zespołami działającymi w Myślenicach. Są nimi m.in.:
1. Realizacja koncertu symfonicznego – Wielka Gala Noworoczna
2. Realizacja projektu umuzykalniającego dla dzieci
3. Realizacja warsztatów artystycznych podczas półkolonii letnich dla dzieci.


ACADIANA CHAMBER ORCHESTRA (ASO) została założona w 1984 r. w Lafayette w stanie Luizjana, aby szerzyć kulturę przez muzykę.
ASO rokrocznie występuje przed tysiącami słuchaczy z koncertami symfonicznymi, utworami muzyki kameralnej, operami i muzycznymi programami edukacyjnymi. ASO współpracuje z wieloma wybitnymi dyrygentami i solistami, którzy występują z nami gościnnie, i jest chwalona za swoją innowacyjność dzięki łączeniu tradycyjnej muzyki europejskiej z nowoczesnym repertuarem, w tym także z muzyką popularną, historycznym stylem Cajun wywodzącym się z Luizjany, jazzem i stylami Zydeco.
ASO prowadzi własne konserwatorium muzyczne, które oferuje szeroki wachlarz muzycznych programów edukacyjnych, łącznie z bardzo dobrze odbieranym programem pod nazwą Youth and Preparatory Orchestra.

MARIUSZ SMOLIJ jest uważany za jednego z najbardziej wszechstronnych dyrygentów swojego pokolenia. Często nagrywa dla wytwórni Naxos International i niezmiennie cieszy się dużym międzynarodowym uznaniem, m.in. gazety New York Times za jego „fascynujące występy”. Maestro Smolij prowadził ponad 140 orkiestr z 28 krajów na pięciu kontynentach i występował w jednych z najbardziej prestiżowych sal koncertowych na świecie, w tym m.in. w Carnegie Hall i Lincoln Center w Nowym Jorku, Kimmel Center w Filadelfii, Zürich Tonhalle, paryskiej Salle Gaveau, Concertgebauw w Amsterdamie czy w pekińskiej National Art Center. W Ameryce Północnej dyrygował orkiestrami takimi jak: Houston Symphony, New Jersey Symphony, Orchestra of the Chicago Lyric Opera, St. Louis Philharmonic, Rochester Philharmonic, Indianapolis Symphony, Indianapolis Chamber Orchestra, New Orleans Philharmonic, Hartford Symphony oraz Symphony Nova Scotia. Dzięki występom z ważnymi orkiestrami z Niemiec, Włoch, Francji, Szwajcarii, Niderlandów, Portugalii, Hiszpanii, Izraela, RPA, Bułgarii, Serbii, Węgier, Czech, Słowacji i Polski cieszy się renomą na całym świecie. W 2021 r. otrzymał prestiżową nagrodę „American Prize”, która jest corocznie przyznawana najwybitniejszym dyrygentom występującym w Stanach Zjednoczonych.

Maestro Smolij był jak dotąd głównym dyrygentem orkiestry Houston Symphony, II dyrygentem orkiestry New Jersey Symphony, dyrektorem artystycznym Międzynarodowego Festiwalu Oratoryjno-Kantatowego Wratislavia Cantans im. Andrzeja Markowskiego we Wrocławiu, jak również dyrektorem muzycznym Toruńskiej Orkiestry Symfonicznej, a także dyrektorem artystycznym Międzynarodowego Festiwalu i Konkursu Skrzypcowego im. Karola Lipińskiego w Toruniu. Obecnie pełni funkcję dyrektora muzycznego orkiestr Acadiana Symphony Orchestra z Luizjany oraz Riverside Symphonia z New Jersey, USA.
Mariusz Smolij nie tylko nagrał 15 płyt CD z muzyką dla wytwórni Naxos, ale również dokonywał nagrań dla wytwórni Universal, Hungaraton, Hessischer Rundfunk Radio z Frankfurtu (Niemcy) oraz dla stacji radiowych i telewizyjnych ze Szwajcarii i Polski. W 2016 r. za nagranie utworów Grażyny Bacewicz otrzymał prestiżową nagrodę „Fryderyka” (polska nagroda Grammy).

Maestro Smolija jest również nauczycielem i pedagogiem, pracując m.in. jako zastępca dyrektora orkiestry Northwestern University w Chicago-Evanston, wykładając gościnnie w szwajcarskim Zurich Conservatoire, chińskim Tianjin Conservatory, Songmyung University w południowokoreańskim Seulu, jak również prowadząc klasy mistrzowskie i gościnnie występując z uniwersytetami i młodymi orkiestrami z różnych krajów na czterech kontynentach. W 2019 r. Prezydent RP odznaczył go Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej za promowanie kultury polskiej.

Elizabeth Pitcairn

Amerykańska wirtuoz skrzypiec Elizabeth Pitcairn angażuje się w nauczanie młodych adeptów muzyki. Jest prezesem i dyrektorem artystycznym Luzerne Music Center, który w Górach Adirondack na północy stanu Nowy Jork szkoli młodych uzdolnionych muzyków w wieku od 9 do 18 lat.

Artystka gra na jednym z najbardziej legendarnych instrumentów, na purpurowych skrzypcach Mendelssohna, zbudowanych przez Stradivariusa w 1720 r., o których mówi się, że stały się inspiracją do powstania nagrodzonego Oscarem filmu „Purpurowe skrzypce”. Pitcairn można zobaczyć w specjalnym filmie pod tytułem „The Auction Block”, który znalazł się na 10. edycji filmu „Purpurowe skrzypce” wydanego na DVD. Jej skrzypce zostały nazwane purpurowymi w czasie, gdy były w posiadaniu Josepha Joachima, a sama Pitcairn otrzymała je w 1990 r. jako prezent od swojego dziadka, który zakupił je na aukcji w domu aukcyjnym Christie’s w Londynie.

Elizabeth Pitcairn urodziła się w 1973 r. w hrabstwie Bucks w stanie Pensylwania w bardzo zżytej ze sobą rodzinie muzycznej (jej matka studiowała skrzypce w Juilliard School). W wieku trzech lat zaczęła grać na skrzypcach, a jako czternastolatka wystąpiła po raz pierwszy z orkiestrą. Na University of Southern California w Los Angeles studiowała u Roberta Lipsetta, wybitnego profesora skrzypiec. Jej nauczycielami – oprócz Roberta Lipsetta – byli również Julian Meyer, Sylvia Ahramjian, Jascha Brodsky oraz Shmuel Ashkenasi. Przez 10 lat (2000-2010) Pitcairn sama była nauczycielem akademickim na USC, jak również w Colbourn School i Encore School for Strings. Brała udział w Marlboro Music Festival, pracowała z National Repertory Orchestra, Luzerne Music Center, w Centrum dla uzdolnionych muzyków na Temple University, Philadelphia Youth Orchestra, Meadowmount School, Point Counter Point, YMF Debut Orchestra, a także z American Youth Symphony pod dyrekcją Mehliego Mehty. Przez 11 lat (2000-2011) była koncertmistrzem orkiestry New West Symphony pod batutą Borisa Brotta. Pitcairn i maestro Brott wspólnie koncertowali z McGill Chamber Orchestra of Montréal, National Academy Orchestra z Ontario oraz New West Symphony. Pitcairn wystąpiła z koncertami recitalowymi dla Filadelfijskiego Towarzystwa Muzyki Kameralnej (Philadelphia Chamber Music Society) oraz ze specjalnymi koncertami podczas festiwalu Aspen Music Festival razem z prezesem i dyrektorem festiwalu Alanem Fletcherem i solistą Robertem McDuffie. Pitcairn bardzo aktywnie angażuje się w działalność filantropijną i często występuje na imprezach charytatywnych, organizowanych m.in. przez Amerykańskie Towarzystwo na Rzecz Walki z Rakiem, Fundację Badań nad Rakiem Piersi, Helping Hands and Hearts Foundation oraz Nakashima Foundation for Peace.

Pitcairn, która jest mistrzynią muzyki współczesnej, zleciła znanemu szwedzkiemu kompozytorowi Tommiemu Haglundowi skomponowanie koncertu skrzypcowego do poematu Hymnen an die Nacht (Hymny do nocy), za co ten w 2009 r. otrzymał nominację do szwedzkiej nagrody Grammy. Zamówiła także skomponowanie sonaty na skrzypce i fortepian u rosyjskiego kompozytora Davida Finko oraz Blue Vishuddha (2014), którą Sara Carina Graef skomponowała dla Pitcairn na jej recital w Fisher Center na Bard College.
Z orkiestrą Pitcairn zadebiutowała w wieku 14 lat, występując w Saint-Saëns Concerto. Od tego czasu występowała jako solistka m.in. z Philadelphia Orchestra w Academy of Music, a w 2000 r. zadebiutowała w Nowym Jorku w Lincoln Center występując razem z New York String Orchestra. Koncertowała także w Carnegie Hall, Walt Disney Concert Hall, Kimmel Center, Saratoga Performing Arts Center oraz w Fisher Center na Bard College. W brazylijskim Sao Paolo Pitcairn zagrała koncert skrzypcowy Mendelssohna z Shenzhen Symphony Orchestra of China dyrygowaną przez Wagnera Politschuka. Z Vaasa City Symphony i ze szwedzką orkiestrą Jönkopping Symphony pod batutą fińskiego dyrygenta Hannu Koivula wystąpiła z koncertem skrzypcowym Barbera. Premierowy koncert Hymnen an die Nacht wykonała ze stowarzyszeniem orkiestry Helsingborg Symphony. Z bułgarską Classic FM Radio Symphony Orchestra pod dyrekcją Maksima Eshkenazy’ego zagrała koncert skrzypcowy Brucha, transmitowany przez ogólnokrajową telewizję. Koncertowała ponadto we Włoszech, Francji, w Niemczech, Brazylii, Kanadzie, Meksyku, Austrii, Rumunii i Czechach, na Wyspach Brytyjskich, Węgrzech, Wyspach Dziewiczych, Kajmanach oraz Antylach Francuskich. Wystąpiła z recitalami podczas Cayman Arts Festival razem z pianistą Glenem Inangą, a także z orkiestrami Arkansas Philharmonic i North Mississippi Symphonies pod dyrekcją Stevena Byessa. Koncertowała z Fort Collins Symphony pod dyrekcją Wesa Kenneya, Allentown Symphony pod dyrekcją Diane Wittry, Bucks County Symphony, Ridgewood Symphony i Knickerbocker Chamber Orchestra of New York pod dyrekcją Gary’ego Fagina, Marin Symphony pod dyrekcją Alasdaira Neale’a oraz USC and Richardson Symphonies pod dyrekcją Anshela Brusilowa. Razem z Ronaldem Leonardem wystąpiła z koncertem podwójnym Brahmsa pod batutą Yehudy Gilada i Carlo Pontiego Juniora. Z San Luis Obispo Symphony pod batutą dyrektora muzycznego Michaela Nowaka wykonała koncert skrzypcowy Czajkowskiego, zaś z Livermore Symphony pod dyrekcją Lary Webber koncert skrzypcowy Beethovena. W 2010 r., w 20. rocznicę zakupu na aukcji purpurowych skrzypiec Stradivariusa wystąpiła z recitalem okolicznościowym we włoskiej Cremonie razem z pianistą Igorem Longato, którego poznała w 1998 r. podczas Międzynarodowego Konkursu Muzycznego im. Piotra Czajkowskiego. Razem z TOCCATA-Tahoe Orchestra odbyła tournee po północnych Włoszech wykonując Cztery pory roku Vivaldiego, a w 2017 r. koncertowała w Wiedniu, Salzburgu i Pradze, a także w Rumunii i Serbii. Także w 2017 r. wystąpiła razem z maestro Jung-Ho-Pakiem oraz Cape Symphony z koncertem Red Vioine Chaconne, nagrała koncert skrzypcowy Sibeliusa, który został wydany razem z koncertem skrzypcowym Mendelssohna.

Jej dyskografia obejmuje koncerty Czajkowskiego i A-dur Mozarta nagrane ze stowarzyszeniem słoweńskiej Orkiestry Radia i Telewizji, Hymnen an die Nacht (Hymny do nocy) skomponowane przez Tommiego Haglunda i nagrane z Helsingborg Symphony dla Phono Suecia, Fantazję szkocką Brucha, Fantazję na tematy z Carmen Sarasatego nagraną z Sofijską Orkiestrą Symfoniczną, koncerty Beethovena i Brucha (2015), koncerty skrzypcowe Brahmsa i Mendelssohna (2016) oraz koncert Sibeliusa (2017) nagrane ze stowarzyszeniem bułgarskiej Classic FM Radio Orchestra pod dyrekcją Maksima Eshkenazy’ego.

Purpurowe skrzypce Stradivariusa wyposażone są w mikrostroik Wittnera i przewożone są w tytanowym etui zbudowanym przez firmę GEWA. Jej ulubionymi zajęciami są jazda na nartach, tenis, jazda konna, degustowanie win. Terminarz koncertów i więcej informacji na temat purpurowych skrzypiec można znaleźć na stronie.