Karnawał w Filharmonii Podkarpackiej. Walc? Czardasz?... a może..?

Muzyka pięciu kompozytorów wypełni salę koncertową Filharmonii Podkarpackiej w najbliższy, piątkowy wieczór. Karnawałowy koncert z udziałem wokalistów poprowadzi Tomasz Tokarczyk. W programie muzyka: Straussa, Brahmsa, Lehara, Kalmana i Verdiego. Wydarzenie odbędzie się 26 stycznia o godz. 19:00. Powtórka w sobotę, 27 stycznia o godz. 18:00.

Walc? Czardasz?…a może..? – koncert karnawałowy

SALA KONCERTOWA FILHARMONII PODKARPACKIEJ

ORKIESTRA SYMFONICZNA FILHARMONII PODKARPACKIEJ

• BOGUSŁAW NOWAK – kierownictwo artystyczne
• TOMASZ TOKARCZYK – dyrygent/ kierownictwo muzyczne
• KATARZYNA OLEŚ BLACHA – sopran
• MONIKA KORYBALSKA – mezzosopran
• ŁUKASZ ZAŁĘSKI – tenor
• ADAM SZERSZEŃ – baryton
• WIOLETTA MACIEJEWSKA – konsultacje taneczne
• DARIUSZ PAWELEC – światło

W programie m.in.:

J. Strauss, J. Brahms, F. Lehar, E. Kalman, G. Verdi

Informacja o artystach

Bogusław Nowak

Absolwent Wydziału Radia i Telewizji Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Zawodowo związany m.in. ze Starym Teatrem w Krakowie, Radiem Kraków (prezes Zarządu w latach 1995-2000), Operą Krakowską (dyrektor naczelny w latach 2001-2004) i Oddziałem TVP w Krakowie (dyrektor w latach 2004-2007). Współpracował m.in. z Andrzejem Wajdą, Kazimierzem Kutzem, Krzysztofem Kieślowskim, Zygmuntem Hübnerem, Feliksem Falkiem. Producent telewizyjny i filmowy, samodzielny realizator programów i telewizyjnych filmów dokumentalnych m.in. o Andrzeju Wajdzie, Jerzym Jarockim, Krystianie Lupie, Ewie Lassek oraz Lidii i Jerzym Skarżyńskich. Współorganizator i animator wielu projektów artystycznych i kulturalnych m.in. Festiwalu Mrożka (w 1990 r.), Europejskiego Miesiąca Kultury (1992), plenerowych spektakli i koncertów m.in. Straszny dwór w Niepołomicach (2002 r.) Halki na Skałkach Twardowskiego w Krakowie (2004 r.), cyklu koncertów w Kopalni Soli w Wieliczce, pomysłodawca i inscenizator spektaklu „Poezja witraży” w Bazylice oo. Franciszkanów w ramach Festiwalu Wyspiańskiego 2007, plenerowego widowiska Harnasie w ramach obchodów roku Karola Szymanowskiego. Od 25 IX 2007 ponownie na stanowisku Dyrektora Naczelnego Opery Krakowskiej.

Jego kadencję wyznaczały ważne dla rozwoju instytucji wydarzenia, z których fundamentalne to ukończenie budowy i otwarcie nowego gmachu Opery przy ul. Lubicz w 2008 roku. Rozwinął  formułę i poszerzył program Letniego Festiwalu Opery Krakowskiej o stałe pozycje – koncert „Arie oper świata”  i międzynarodową galę baletową „Grand pas…!” prezentowane rokrocznie na dziedzińcu Zamku Królewskiego na Wawelu, które sam inscenizuje. Jest pomysłodawcą, organizatorem i reżyserem koncertów noworocznych i karnawałowych, w tym cieszących się uznaniem koncertów z gościem specjalnym czy koncertów „Nowy Rok w Wiedniu – Ostatki w Krakowie”. Jest twórcą plenerowych inscenizacji operowych – „Napoju miłosnego” G. Donizettiego na Zamku w Łańcucie (2015) i na rynku w Lanckoronie (2017). „Traviaty” Verdiego, „Carmina Burana” Orffa oraz plenerowej realizacji „Skrzypka na dachu” Bocka wspólnie z Emilem Wesołowskim.   Był autorem programu Festiwalu im. Jana Kiepury w Krynicy-Zdroju w latach 2014 i 2015

Tomasz Tokarczyk

Dyrygent. Absolwent Akademii Muzycznej w Krakowie w klasie dyrygentury prof. Jerzego Katlewicza oraz w klasie skrzypiec prof. Ewy Szubry-Jargoń. W latach 2002-2004 był dyrygentem oraz kierownikiem muzycznym w Operze na Zamku w Szczecinie. Od 2004 do 2023 roku związany z Operą Krakowską jako jej dyrygent i kierownik muzyczny. Poprowadził ponad 600 spektakli operowych i operetkowych, w tym sprawował kierownictwo muzyczne w blisko 30 spektaklach. Dla krakowskiej sceny przygotował premiery m.in. „Der Kaiser von Atlantis” Ullmanna, „Madama Butterfly” i „Cyganerię” Pucciniego, „Baron cygański” Straussa, „Traviata”, „Trubadur” i „Requiem” Verdiego, „Ariadna na Naxos” R. Straussa, „Wesele Figara” Mozarta, „Carmina Burana” Orffa, „Miłość do trzech pomarańczy” Prokofiewa, „Mefistofeles” Boito, „Tannhäuser” Wagnera, „Opowieści Hoffmanna” J. Offenbacha, a także w ramach Festiwalu K. Pendereckiego „Diabły z Loudun”. Dyryguje również wieloma koncertami symfonicznymi i oratoryjnymi. W swoim dorobku artystycznym posiada również prawykonania. Współpracuje z licznymi instytucjami w kraju i za granicą, m.in. z orkiestrą symfoniczną w Trondheim (Norwegia), Teatrem Opery i Baletu w Czelabińsku (Rosja), Instytutem Promocji Kultury Polskiej, Polską Orkiestrą Sinfonia Iuventus, Orkiestrą Akademii Beethovenowskiej, orkiestrami Filharmonii: Narodowej, Podkarpackiej, Śląskiej, Krakowskiej, Częstochowskiej, Szczecińskiej, Dolnośląskiej, Pomorskiej, Koszalińskiej; orkiestrami symfonicznymi z Torunia i Płocka; orkiestrami Akademii Muzycznych z Krakowa i Wrocławia oraz z Operą Wrocławską, Operą i Filharmonią Podlaską, Operą Bałtycką i Operą Śląską oraz Teatrem Wielkim w Łodzi i Teatrem Wielkim w Poznaniu.

Brał udział w licznych festiwalach m.in. Wexford Festival Opera (Irlandia), Opera Gala Festival (Kuwejt), Festival Internazionale delle Orchestre Giovanili (Włochy) czy Operaverseny Es Festival Szeged (Węgry), jak i Bydgoski Festiwal Operowy, Festiwal im. A. Didura w Sanoku oraz Festiwal im. J. Kiepury w Krynicy Zdroju. Występuje z wybitnymi artystami, m.in. Andrzejem Dobberem, Mariuszem Kwietniem, Katarzyną Oleś-Blacha, Arturem Rucińskim, Małgorzatą Walewską.

Od roku akademickiego 2016/2017 jest wykładowcą Akademii Muzycznej w Krakowie, a od 2019 roku współpracuje z Akademią Muzyczną w Katowicach.

W swoim dorobku ma nagrania muzyki teatralnej, filmowej oraz nagrania CD:

Per Due Donne – Oleś-Blacha, Korybalska, Orkiestra Opery Krakowskiej, 2017

Moniuszko – Beata – Soliści, Chór i Orkiestra Opery Krakowskiej, 2018

Odznaczony przez Prezydenta m. Krakowa Honoris Gratia, otrzymał Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” od Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Medal „Polonia Minor” za profesjonalną i wieloletnią pracę na rzecz wzbogacania życia kulturalnego Małopolski i jej mieszkańców od Samorządu Województwa Małopolskiego.

W 2020 otrzymał Teatralną Nagrodę Muzyczną imienia Jana Kiepury w kategorii „Najlepszy dyrygent”.

W marcu 2023 został kierownikiem muzycznym Opery Śląskiej w Bytomiu.

Katarzyna Oleś-Blacha

Jest muzykiem o wszechstronnych zainteresowaniach artystycznych. Wykonuje dzieła operowe, oratoryjne, kameralne, pieśni i utwory współczesne. Dysponuje głosem sopranowym, o zakresie dramatyczno- koloraturowym.

Rybniczanka, urodzona w rodzinie od pokoleń osadzonej na Górnym Śląsku, swoje życie zawodowe od 25 lat związała głównie z Krakowem, stając się jedną z rozpoznawalnych osobowości tej metropolii.

Jest absolwentką PSM II Stopnia im. Władysława Żeleńskiego w Krakowie w klasie fortepianu.

W czerwcu 2001 roku ukończyła z wynikiem celującym Wydział Wokalno – Aktorski Akademii Muzycznej w Krakowie w klasie prof. Wojciecha Jana Śmietany.

W 2018 roku ukończyła studia podyplomowe – Zarządzanie Kulturą na Uniwersytecie Jagiellońskim.

Od października 2001 r. pracowała jako asystent, a od 2008 roku jako adiunkt przy Katedrze Wokalistyki AMKP w Krakowie. Prowadzi klasę śpiewu solowego. We wrześniu 2006 roku uzyskała stopień doktora w dziedzinie sztuk muzycznych – wokalistyki, następnie w lipcu 2014 roku stopień doktora habilitowanego. W kwietniu 2021 roku został jej nadany tytuł profesora sztuki. Prowadzi warsztaty wokalne oraz kursy mistrzowskie dla młodzieży oraz młodych adeptów wokalistyki.

Kunszt wokalny doskonaliła podczas licznych kursów mistrzowskich i interpretacyjnych u tak znamienitych pedagogów i śpiewaków, jak prof. Ryszard Karczykowski, prof. Christian Elssner, Paul Esswood, Anne Raynolds.

Jest laureatką wielu krajowych i międzynarodowych konkursów i festiwali. Jeszcze w trakcie studiów, w 1998 r. uzyskała pierwszą nagrodę na VII Międzynarodowym Festiwalu Wokalnym w Powell River w Kanadzie, w kategorii młodych solistów poniżej 25. roku życia. Jest także laureatką Nagrody Publiczności na VIII Międzynarodowym Seminarium Wokalnym w Beeskow k. Berlina (1999) oraz III nagrody i Nagrody Publiczności podczas Kursu Interpretacji Muzyki Włoskiej prof. Ryszarda Karczykowskiego w Warszawie (2000).

W sezonie 1999/2000 była stypendystką Ministra Kultury i Sztuki, a w 2000 roku otrzymała Nagrodę Twórczą Miasta Krakowa. W 2010 r. uzyskała III nagrodę w kategorii głosów żeńskich na VII Międzynarodowym Konkursie Wokalnym im. Stanisława Moniuszki w Warszawie. W 2012 roku uhonorowana Teatralną Nagrodą Muzyczną im. Jana Kiepury w kategorii „Najlepsza śpiewaczka”. W lipcu 2014 roku została Laureatką nagrody: „Ars Quaerendi” za Wybitne Działania na Rzecz Promocji Kultury.

Debiutowała partią Królowej Nocy w „Czarodziejskim flecie” Mozarta 09.01.2000 r. podczas tournée z zespołem agencji „Pro Musica” z Wrocławia pod dyr. Marka Tracza. Jej wykonania tej partii spotkały się z żywiołową reakcją publiczności niemieckiej między innymi w Hannoverze, Monachium, Stuttgarcie, Wolfsburgu i Berlinie. Rolę tę śpiewała wielokrotnie w różnych teatrach oraz realizacjach, również podczas debiutu w Operze Krakowskiej w 2001. Z tą właśnie sceną związana jest na stałe od 2006 aż do dziś. Za kreację Królowej Nocy w realizacji Opery na Zamku w Szczecinie otrzymała nominację do nagrody „Bursztynowego Pierścienia” dla najlepszego aktora 2003 r. W tej partii gościła również w spektaklu Teatru Wielkiego w Poznaniu oraz Opery Śląskiej w Bytomiu. Kolejna premierowa realizacja „Czarodziejskiego fletu” z jej udziałem, to prezentowany publiczności holenderskiej spektakl Opery Nova w Bydgoszczy, którego polska premiera miała miejsce podczas XIII Bydgoskiego Festiwalu Operowego w maju 2006 r., natomiast premiera holenderska odbyła się w Eindhoven 6 kwietnia 2006 r. W Operze Bałtyckiej śpiewała Królową Nocy w 2015 r. w spektaklu w reżyserii Marka Weissa, który poprowadził Noam Zur.

Za szczególnie ważne w dorobku artystki należy uznać role: Rozyna („Cyrulik sewilski” Rossiniego), Gilda („Rigoletto” Verdiego), Roksana („Król Roger” Szymanowskiego), Fiorilla („Turek we Włoszech” Rossiniego), Zerbinetta („Ariadna na Naksos” R.Straussa), Violetta („La Traviata” G. Verdiego), Leonora („Trubadur” G. Verdiego), Olimpia, Antonia, Giulietta, Stella („Opowieści Hoffmanna” J.Offenbacha), Norma („Norma” V.Belliniego), Anna („Anna Bolena” G.Donizettiego), Fiordiligi, Donna Anna i Hrabina oraz najczęściej wykonywana przez nią partia Królowej Nocy w arcydziełach W.A. Mozarta. Partią Łucji („Lucia di Lammermoor” G.Donizettiego) debiutowała w Operze Narodowej w Warszawie.

Ostatnie premiery z jej udziałem to m.in. „Orfeusz w piekle” J. Offenbacha i „Turandot” G. Pucciniego.

Artystka ma w swoim bogatym dorobku ponad 50 pierwszoplanowych ról operowych, operetkowych i musicalowych, które prezentowała w wielu różnych realizacjach festiwalowych oraz repertuarowych wielu teatrów operowych w Polsce i zagranicą.

Z zespołami Opery Nova w Bydgoszczy, Teatru Wielkiego w Łodzi, Opery Bałtyckiej w Gdańsku, Teatru Muzycznego w Lublinie, Opery Krakowskiej, Opery na Zamku w Szczecinie odbyła kilka tournée po Austrii, Belgii, Francji, Hiszpanii, Holandii, Niemczech, Szwajcarii i Norwegii goszcząc w tak prestiżowych salach, jak: Festspiel und Kongresshaus w Bregenz, Theater am Aegi w Hannoverze, Philharmonie w Berlinie, Philharmonie w Monachium, Gewandhaus w Lipsku, Rotterdamse Schouwburg w Rotterdamie.

W kręgu zainteresowań artystycznych Katarzyny Oleś-Blacha znajduje się również muzyka dawna (współpraca z Cappella Cracoviensis), oratoryjno-kantatowa oraz kameralna. Gościła w wielu filharmoniach oraz salach koncertowych, wykonując dzieła J. S. Bacha, G.F. Haendla, J. Haydna, L. van Beethovena, W.A. Mozarta, R. Straussa, C. Orffa, J. M. K. Poniatowskiego i wielu innych kompozytorów. O tym, jak istotny jest to nurt w działalności artystycznej sopranistki, świadczą liczne koncerty na terenie kraju i za granicą (m.in. Kraków, Warszawa, Wrocław, Szczecin, Katowice, Stuttgart, Wolfsburg, Innsbruck, Linz, Hannover, Berlin, Monachium, Regensburg, Fulda, Graz, Strasburg, Szanghaj, Al Kuwait, Lizbona, Paryż, Bogota, Rzym).

Dokonała szeregu nagrań płytowych i archiwalnych dla potrzeb Radia i Telewizji, w tym w 2005 r. niezwykle rzadko wykonywanego „Koncertu na sopran i orkiestrę” Z. Kasserna, który wielokrotnie prezentowano na antenie polskich rozgłośni. Ze szczególnie ciepłym przyjęciem słuchaczy i krytyki spotkał się jej album „Per due Donne” (DUX 1351) oraz pierwsze płytowe wydanie ostatniej opery Stanisława Moniuszki „Beata” (DUX 1531).

O wszechstronności wokalistki świadczy również fakt, iż chętnie wykonuje utwory współczesnych kompozytorów, w wielu przypadkach były to prawykonania dzieł.

Na szczególną uwagę w dorobku artystki zasługują interpretacje licznych pieśni, w tym m.in. R. Straussa, S. Rachmaninowa, K. Szymanowskiego, S. Moniuszki, S. Berezy (I wydanie płytowe), G. Crumba, M. Ravela. Od 2016 roku była kierownikiem artystycznym cyklicznych koncertów PIEŚŃ-TEATR SŁOWA w Operze Krakowskiej.

Współpracowała z wybitnymi dyrygentami, pianistami i śpiewakami. Są wśród nich m.in. Mariola Cieniawa, Urszula Kryger, Anna Lubańska, Janina Anna Pawluk, Agnieszka Rehlis, Małgorzata Walewska, Jan Tomasz Adamus, Łukasz Borowicz, Kai Bumann, Paul McCreesh, Andrzej Dobber, Cord Garben, Ryszard Karczykowski, Tomasz Konieczny, Tadeusz Kozłowski, Adam Kruszewski, Piotr Kusiewicz, Mariusz Kwiecień, Artur Ruciński, Tomasz Tokarczyk, Mikołaj Zalasiński.

Jej klasę śpiewu ukończyła m. in. Monika Korybalska, Alina Polova, Karolina Wieczorek, Agata Widera-Burda, Paula Maciołek, Julia Malik, Zuzanna Hwang-Cempla.

Za dorobek artystyczny i dydaktyczny oraz za wkład w propagowanie sztuki, została uhonorowana następującymi odznaczeniami i medalami państwowymi: „Polonia Minor”, „Honoris Gratia”, „Brązowy Medal za Długoletnią Służbę”, „Medal Komisji Edukacji Narodowej”, „Brązowy Krzyż Zasługi”, Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.

Monika Korybalska

Mezzosopran. Pochodzi z Bydgoszczy, absolwentka Wydziału Wokalno-Aktorskiego Akademii Muzycznej im. Krzysztofa Pendereckiego w Krakowie oraz Wydziału Chemii Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego

Solistka Opery Krakowskiej. Do ważniejszych partii w jej repertuarze należą: Carmen (Carmen Bizeta), Rozyna (Cyrulik sewilski Rossiniego), Komponist (Ariadna na Naxos R. Straussa), Giovanna Seymour (Anna Bolena Donizettiego), Adalgisa (Norma Belliniego), Orfeusz (Orfeusz i Eurydyka Glucka – wersja francuska), Nicklausse/Muse (Opowieści Hoffmanna Offenbacha), Cherubino (Wesele Figara Mozarta), Suzuki (Madama Butterfly Puciniego), Jadwiga (Straszny dwór Moniuszki), Dorabella (Cosi fan tutte Mozarta), Marica (Hrabina Marica Kálmána), Sylva (Księżniczka czardasza Kálmána) i wiele innych. Na swoim koncie ma także współpracę z Operą na Zamku w Szczecinie, Operą Bałtycką, Operą Wrocławską, Teatrem Wielkim w Łodzi, Operą Nova w Bydgoszczy oraz nieistniejącym już Gliwickim Teatrem Muzycznym. Wykonuje również dzieła kantatowo-oratoryjne oraz lirykę wokalną.

Do cennych osiągnięć w dorobku artystki należą także nagrania audio, m.in. płyta „Per Due Donne” z duetami sopranowo-mezzosopranowymi, „Beata” S. Moniuszki (partia Agaty), czy pieśni W. Żeleńskiego („Władysław Żeleński – Pieśni Wszystkie”).

Jest laureatką VI Ogólnopolskiego Konkursu Wykonawstwa Muzyki Operetkowej i Musicalowej im. Iwony Borowickiej (II nagroda oraz nagroda specjalna), Międzynarodowego Konkursu Wokalnego „Iuventus Canti” na Słowacji (wyróżnienie) oraz finalistką I Międzynarodowego Konkursu Wokalnego im. Antoniny Campi w Lublinie. W roku 2014 otrzymała Nagrodę Województwa Małopolskiego za wybitne działania na rzecz rozwoju i promocji kultury „Ars Quaerendi”. W roku 2020 oraz 2022 otrzymała nominację do Teatralnych Nagród Muzycznych im. Jana Kiepury w kategorii „Najlepsza Śpiewaczka Operowa”.

Jest uczestniczką wielu festiwali muzycznych, m. in. Festiwalu Muzyki Polskiej (Kraków), Festiwalu im. Jana Kiepury (Krynica Zdrój), Międzynarodowego Festiwalu Muzycznym im. K. Jamróz (Busko Zdrój), Bydgoskiego Festiwalu Operowego, Festiwalu Wawel o zmierzchu (Kraków), Bologna Festival (Włochy), Festival de Wiltz (Luksemburg).

Adam Szerszeń

Absolwent Państwowej Szkoły Muzycznej II st. im. Mieczysława Karłowicza w Katowicach, z klasy Danuty Rajchel. Ukończył z wyróżnieniem Akademię Muzyczną im. Karola Szymanowskiego w Katowicach, gdzie studiował pod kierunkiem prof. Michaliny Growiec.

Od 2002 roku pracownik Akademii Muzycznej w Katowicach. Od 1998 do 2002 roku był śpiewakiem zespołu Camerata Silesia. Od 2002 do 2005 roku był solistą Opery Śląskiej, następnie od 2003 do 2009 roku gościnnym solistą Teatru Wielkiego w Poznaniu, a od 2012 do 2015 roku solistą Teatru Wielkiego w Łodzi. Od 2004 roku jest także gościnnym solistą Teatru Wielkiego-Opery Narodowej w Warszawie, gdzie kreował pierwszoplanowe partie w siedmiu premierach i kilkudziesięciu spektaklach. Od 2015 r. do nadal jest solistą Opery Krakowskiej.

W 2014 roku uzyskał stopień doktora nauk muzycznych. Obecnie pracuje na stanowisku adiunkta w Akademii Muzycznej im. K. Szymanowskiego w Katowicach.

Artysta ma w swoim repertuarze 35 ról w następujących dziełach: Ch. W. Gluck – Orfeo ed Euridice, H. Purcell – Dydona i Eneasz, W. A. Mozart – Cosi fan tutte, G. Bizet – Carmen,

G. Verdi – Aida, Traviata, Ernani, Don Carlos, Un ballo in mascera, I Due Foscari, Stiffelio, La forza del destino, U. Giordano – Andrea Chenier, P. Czajkowski – Dama Pikowa, Eugeniusz Oniegin, M. Musorgski – Borys Godunow, G. Puccini – La Boheme, Madama Butterfly, Tosca, S. Moniuszko – Starszny Dwór, Halka, Beata, L. van. Beethoven – Fidelio, K. Millöcker – Bettelstudent, B. Bartok – Zamek Sinobrodego, Ph. Glass – The fall of house of Usher, J. Strauss – Die Fledermaus, Zigeunebaron,  I. Kalman – Księżniczka Czardasza. R. Leoncavallo – Pajace, L. Bernstein – Kandyd, R. Wagner – Tannhauser.

Jego dorobek artystyczny to również dzieła oratoryjno-kantatowe, m.in.: L.v. Beethoven – IX symfonia, J. Brahms – Niemieckie requiem, J. Haydn – Stabat Mater, Stworzenie świata,

G. Faurée – Requiem, K. Szymanowski – Stabat Mater, H. M. Górecki – Beatus Vir,  J. S. Bach –  Magnificat, Ich habe genung, F. List – Via Crucis, G. Puccini – Missa di Gloria, A. Ramirez – Missa Criolla, L. Boulanger – Faust et Helene, S. Rachmaninow – Dzwony. Cykle pieśni:

G. Mahler – Lieder eines fahrenden Gesellen, Kindertotenlieder, J. Brahms – Vier ernste Gesange, A.Dvorak – Pieśni cygańskie, J. Świder – Chamber Music, T. Baird – 4 Sonety miłosne, M. Ravel – 3 Pieśni Don Kichota do Dulcynei, Pieśni do słów Mallarme.

Występował w Niemczech, Belgii, Luksemburgu, Francji, Włoszech, Kanadzie, Tajwanie, Japonii, Kuwejcie, Bahrajnie. Odznaczony przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego brązowym medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis.

Łukasz Załęski

Jeden z najaktywniejszych polskich tenorów młodego pokolenia. Pomimo wciąż młodego wieku w swoim repertuarze posiada ponad dwadzieścia pierwszoplanowych partii operowych i operetkowych. Regularnie występuje na niemal wszystkich scenach operowych w Polsce, kreując role protagonistów. Latem 2022 roku zadebiutował na Bregenz Festival 2022 jako Pinkerton w premierowej produkcji spektaklu G. Pucciniego „Madama Butterfly” i powróci do tej roli w 2023 roku.

W sezonie 2022/2023 zadebiutował w Tiroler Landestheater jako Szujski w „Borysie Godunowie” M. Musorgskiego oraz w Litewskim Narodowym Teatrze Opery i Baletu (LNOBT) jako Książę Mantui w „Rigoletcie” G. Verdiego. Wśród najważniejszych wydarzeń tego sezonu należy wymienić m.in. Alfredo w „Traviacie” G. Verdiego w LNOBT, debiut w roli tytułowej w „Fauście” Ch. Gounoda w Operze Nova w Bydgoszczy; Pinkerton w „Madamie Butterfly” G. Pucciniego na Bregenz Festival 2023r.

Jego debiut operowy to Edgardo w „Lucia di Lammermoor” w Operze Śląskiej w 2014 roku. Profesjonalną karierę sceniczną rozpoczął jednak już w 2010 roku, występując w prapremierze opery „Kochankowie z klasztoru Valdemosa” Marty Ptaszyńskiej w Teatrze Wielkim w Łodzi.

Jego najważniejsze role operowe to: Pinkerton (G. Puccini – Madama Butterfly), Rodolfo (G. Puccini – La Bohème), Don Carlo (G. Verdi – Don Carlo), Faust (H. Berlioz – La damnation de Faust), Książę (A. Dvořák – Rusalka), Edgardo (G. Donizetti – Lucia di Lammermoor), Faust (Ch. Gounod – Faust), Książę Mantui (G. Verdi – Rigoletto), Stefan (S. Moniuszko – Straszny Dwór), Jontek (S. Moniuszko – Halka) oraz Kazimierz (S. Moniuszko – Hrabina).

Doskonale odnajduje się także w rolach operetkowych. W repertuarze posiada następujące partie: Tassilo (I. Kálmán – Gräfin Mariza), Barinkay (J. Strauss – Der Zigeunerbaron) oraz Sou-Chong (F. Lehar – Das Land des Lächelns).

Laureat I Nagrody I Ogólnopolskiego Konkursu Wokalnego im. Bogdana Paprockiego, a także zdobywca nagrody specjalnej dla najlepszego tenora konkursu, wyróżnienia za najlepsze wykonanie arii Stanisława Moniuszki oraz 7 nagród pozaregulaminowych.

Z przytupem świętował 200. urodziny Stanisława Moniuszki. W ramach obchodów wystąpił jako Stefan w premierze opery „Straszny Dwór” w Operze Nova w Bydgoszczy w reż. Natalii Babińskiej (spektakl zainaugurował XXVI Bydgoski Festiwal Operowy), jako Kazimierz w premierze opery „Hrabina” w Operze Bałtyckiej w Gdańsku w reż. Krystyny Jandy oraz jako Max w ostatniej operze S. Moniuszki „Beata” w Operze Krakowskiej.

W ramach obchodów 100-lecia odzyskania przez Polskę niepodległości wziął udział w unikatowym na skalę światową projekcie „100 na 100. Muzyczne dekady wolności”, wykonując w sali koncertowej NOSPRu pod dyrekcją Michała Klauzy tenorową partię solową w „Te Deum” W. Kilara. W jego dorobku płytowym znajdują się nagrania oper S. Moniuszki: „Beata”, gdzie zaśpiewał partię Maxa (nagrana przez polską wytwórnię płytową DUX) oraz „Hrabina”, gdzie kreował partię Kazimierza. Pracował ze znakomitymi reżyserami oraz dyrygentami. Byli to m.in. Enrique Mazzola, Andreas Homoki, Oliver von Dohnányi, Thaddeus Strassberger, Ričardas Šumila, Yi-Chen Lin, Tadeusz Kozłowski, Michał Klauza oraz Maciej Prus.