W niedzielę, 27 kwietnia w Filharmonii Podkarpackiej odbędzie się czwarty i zarazem ostatni koncert jubileuszowy organizowany z okazji 70. sezonu artystycznego. W programie utwory Artura Malawskiego i Wojciecha Kilara. Orkiestrę poprowadzi Tadeusz Wojciechowski. Solistką wieczoru będzie pianistka Beata Bilińska.
W jubileuszowym sezonie koncertowym nie zabraknie spotkania z muzyką Artura Malawskiego (1904 – 1957), patrona Filharmonii Podkarpackiej oraz Wojciecha Kilara (1932 – 2013) – honorowego obywatela miasta Rzeszowa, który wielokrotnie gościł w sali koncertowej Filharmonii.
Zabrzmią Etiudy symfoniczne na fortepian z orkiestrą (1948) Malawskiego, efektowne zarówno dla orkiestry, jak i solisty – w tej roli koncertująca pianistka i kameralistka, pedagog – Beata Bilińska. Chór Polskiego Radia – Lusławice dołączy do orkiestry w drugiej części wieczoru, aby wykonać dwa utwory Kilara uderzające siłą ekspresji i dynamizmem.
Exodus (1981), to utwór nawiązujący do biblijnej Księgi Wyjścia, który zbudowany na jednym powtarzanym temacie rozrastającym się w potężnym crescendo pokazującym „moc muzyki”. Kompozycja została zainspirowana przeżyciami kompozytora po pierwszej wizycie Jana Pawła II do ojczyzny.
Z drugą pielgrzymką Papieża – Polaka do rodzimego kraju związana jest „Victoria” (1983). Dzieło rozpoczynające się cytatem z pieśni Bogurodzica przypomina pełne chwały karty historii. Dumnie brzmieć będą w oprawie muzyki Kilara słowa Jana III Sobieskiego wypowiedziane po wiktorii wiedeńskiej: Venimus, vidimus, Deus vicit!/Przybylśmy, zobaczyliśmy, Bóg zwyciężył!
AB 27 kwietnia 2025 r., niedziela, godz. 18:00
SALA KONCERTOWA FILHARMONII PODKARPACKIEJ
ORKIESTRA SYMFONICZNA FILHARMONII PODKARPACKIEJ
CHÓR POLSKIEGO RADIA – LUSŁAWICE
CHÓR FILHARMONII KRAKOWSKIEJ
TADEUSZ WOJCIECHOWSKI – dyrygent
BEATA BILIŃSKA – fortepian
ADAM KAWA – przygotowanie chóru
W programie:
A. Malawski – Etiudy symfoniczne
W. Kilar – Exodus, Victoria
Koszt udziału: 60 zł
Koszt udziału (ulgowy): 50 zł
Tadeusz Wojciechowski
Urodzony w Warszawie, po studiach w stołecznej Akademii Muzycznej w klasie wiolonczeli Andrzeja Orkisza i dyrygentury w klasie Stanisława Wisłockiego, w latach 1973-74 doskonalił swoje umiejętności w zakresie gry na wiolonczeli w paryskim Narodowym Konserwatorium w mistrzowskiej klasie Bernarda Michelina.
Jako kameralista otrzymał III nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Muzyki Współczesnej „Gaudeamus” w Rotterdamie (1973), a jako wiolonczelista II nagrodę na Ogólnopolskim Konkursie Wiolonczelowym im. Dezyderiusza Danczowskiego w Poznaniu (rok później). Jest laureatem wielu nagród również jako dyrygent. Najważniejsze spośród nich to: II nagroda na Międzynarodowym Konkursie Dyrygenckim w Besançon we Francji oraz III nagroda i Nagroda Ministra Kultury i Sztuki na Międzynarodowym Konkursie Dyrygenckim im. Grzegorza Fitelberga w Katowicach.
Jeszcze w czasie studiów w Paryżu współpracował z takimi zespołami, jak Orchestre de Versaille, Les Musiciens de Paris, Orchestre des Pasdeloup, Orchestre de Colonne i Orchestre de Conservatoire. W latach 1976-77 był koncertmistrzem Polskiej Orkiestry Kameralnej kierowanej przez Jerzego Maksymiuka, z którą odbył kilka tournées, m.in. po Włoszech, Niemczech i Wielkiej Brytanii oraz dokonał nagrań dla firmy fonograficznej EMI. Równocześnie, od 1976 rozpoczął jako dyrygent współpracę z Teatrem Wielkim w Warszawie, która trwała do 1983. W 1982 został zaproszony do Królewskiej Duńskiej Opery w Kopenhadze, gdzie w latach 1983-96 był głównym dyrygentem.
Występował również w tak prestiżowych teatrach operowych świata, jak Metropolitan Opera w Nowym Jorku, Teatro La Fenice w Wenecji, Teatro Carlo Felice w Genui, Królewska Opera w Sztokholmie i Królewska Opera w Oslo. W 1994 został dyrektorem Orkiestry i Chóru Polskiego Radia w Krakowie i pełnił tę funkcję do rozwiązania zespołu. Następnie objął funkcję dyrektora Teatru Wielkiego w Warszawie i pełnił ją do 1996. Od 1998 do 2004 był dyrektorem artystycznym Muzycznego Festiwalu w Łańcucie i Filharmonii Rzeszowskiej. W 2002 został również szefem-dyrygentem Orkiestry Symfonicznej Filharmonii Pomorskiej. Ponadto współpracuje z niemal wszystkimi orkiestrami symfonicznymi w Polsce i z Orkiestrą Sinfonia Varsovia. Jest też pierwszym gościnnym dyrygentem Narodowej Opery Łotewskiej w Rydze, stale współpracuje z Teatrem Operowym w Monachium. W latach 2005 – 2008 pełnił funkcję dyrektora artystycznego Filharmonii Łódzkiej im. A. Rubinsteina.
Występował w wielu krajach, m.in. w Niemczech, Francji, Wielkiej Brytanii, Luksemburgu, Belgii, Danii, Norwegii, Szwecji, Słowenii, we Włoszech, Turcji, Stanach Zjednoczonych, Meksyku, Kolumbii i Japonii. Dokonał wielu nagrań dla Polskiego Radia i Radia Duńskiego. Ma w repertuarze czterdzieści dzieł operowych oraz większość światowego repertuaru symfonicznego.
W roku 2007 kapelmistrz został uhonorowany Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze – Gloria Artis”, przyznawanym przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Od września 2009 roku pełnił funkcję Dyrektora Artystycznego Polskiej Orkiestry Sinfonia Iuventus, a od listopada 2012 Dyrektora Naczelnego orkiestry.
Beata Bilińska – koncertująca pianistka, kameralistka, pedagog. Doktor habilitowana sztuk muzycznych, profesor Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach.
Od ponad trzydziestu lat prowadzi intensywną działalność artystyczną, występując z koncertami symfonicznymi, recitalami solowymi i kameralnymi w Polsce oraz za granicą. Prowadzi również liczne kursy mistrzowskie.
Ukończyła z wyróżnieniem Akademię Muzyczną im. Karola Szymanowskiego w Katowicach w klasie fortepianu prof. Andrzeja Jasińskiego (1996). Swoje umiejętności doskonaliła również na studiach podyplomowych w Hochschule der Künste w Berlinie, w klasie prof. Klausa Hellwiga (1998 – 1999).
Brała udział w kursach mistrzowskich, pracując pod kierunkiem takich wybitnych artystów jak Krystian Zimerman, Lee Kum Sing czy John Perry.
Beata Bilińska jest laureatką II Nagrody oraz Nagrody Specjalnej dla Najlepszego Polaka na I Międzynarodowym Konkursie Młodych Pianistów „Arthur Rubinstein in Memoriam” w Bydgoszczy (1993) oraz finalistką 46. Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Feruccio Busoniego w Bolzano we Włoszech (1994). W 2002 roku została laureatką I Nagrody oraz Nagrody Publiczności na XVII Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym „Rina Sala Gallo” w Monzy we Włoszech.
Występowała na wielu prestiżowych festiwalach w kraju i za granicą. Koncertowała w Austrii, Argentynie, Bułgarii, Czechach, Danii, Francji, Irlandii, Finlandii, Japonii, Litwie, Łotwie, Mołdawii, Niemczech, Norwegii, Rosji, Rumunii, Słowacji, Szwajcarii, Szwecji, Ukrainie, USA i we Włoszech. Współpracowała z większością polskich dyrygentów oraz z zagranicznymi mistrzami batuty, m.in.: Massimiliano Caldi, Antal Matyas, Wolfgang Michel, Jiri Mikula, Dainius Pavilionis, Kriss Russmann, Brian Schembri, Christian Schumann, Lothar Seyfarth, Eugene Tzigane, Takao Ukigaya.
Brała udział w licznych projektach kameralnych wielokrotnie występując z Kwartetem Śląskim, Krakowskim Kwintetem Dętym oraz takimi artystami jak: Jakub Jakowicz, Konstanty Andrzej Kulka, Rafał Kwiatkowski, Patrycja Piekutowska, Agata Szymczewska, Filip Wojciechowski czy Marcin Zdunik. W 2003 roku zadebiutowała w Carnegie Hall, w głównej sali „Isaac Stern Auditorium” w Nowym Jorku, otrzymując entuzjastyczną recenzję w magazynie „The New York Times”.
Dokonała polskiej premiery Koncertu fortepianowego „Zmartwychwstanie” Krzysztofa Pendereckiego (2005) oraz światowego prawykonania II Koncertu Fortepianowego Wojciecha Kilara (2011). Obydwa Koncerty znalazły się na płytach CD Artystki.
W swoim dorobku posiada 13 płyt CD, na których znalazły się utwory L.van Beethovena, F. Chopina, S. Rachmaninowa, M. Musorgskiego, S. Prokofiewa, A. Malawskiego oraz kompozycje kameralne W. A. Mozarta, K. Szymanowskiego, F. Poulenca, A. Tansmana, G. Bacewicz, W. Lutosławskiego, M. Góreckiego oraz wspomniane Koncerty fortepianowe K. Pendereckiego i W. Kilara.
Beata Bilińska była dwukrotnie nominowana do „Paszportu Polityki” oraz pięciokrotnie do nagrody „Fryderyk”. Statuetkę “Fryderyk” otrzymała w 2015 roku za płytę z nagraniem II Koncertu fortepianowego Wojciecha Kilara (Aukso / Moś / 2014). Za swoje pozostałe płyty otrzymała liczne nagrody fonograficzne, m.in.: dwukrotnie „Pizzicato Supersonic Award” w Luxemburgu, „Joker Award” przyznawaną przez belgijskie „Les Crescendo”, „Scherzo Award” w Madrycie, „Musica Award” w Rzymie oraz najbardziej prestiżowe wyróżnienie fonograficzne MIDEM Classical Award za płytę z Koncertem fortepianowym „Zmatwychwstanie” K. Pendereckiego (2008).
5 grudnia 2024 roku nakładem wytwórni Naxos ukazała się kolejna płyta Artystki z muzyką Artura Malawskiego, nagrana wraz z Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Podkarpackiej w Rzeszowie oraz dyrygentem Mariuszem Smolijem, na której w jej wykonaniu znalazły się Etiudy symfoniczne na fortepian i orkiestrę.
Chór Polskiego Radia w Europejskim Centrum Muzyki Krzysztofa Pendereckiego w Lusławicach jest jednym z najwybitniejszych zespołów wokalnych w Polsce. Tworzą go cenieni wokaliści: ludzie młodzi, pełni energii i nieograniczonej wyobraźni, oraz doświadczeni śpiewacy poruszający się w meandrach niełatwej sztuki wokalnej z perfekcją i finezją.
Został założony w 1948 roku i od ponad 75 lat wykonuje repertuar obejmujący zarówno muzykę a cappella, jak i formy wokalno-instrumentalne. To zespół nie tylko czerpiący z bogatej historii muzyki chóralnej, ale także nieustannie poszukujący – sięgając do tradycji różnorodnych stylów i epok, w twórczy i nowoczesny sposób konfrontuje je z własną wizją artystycznego języka oraz indywidualnym, rozpoznawalnym brzmieniem.
Udziałem chóru są prezentacje badające zależności pomiędzy dźwiękiem, ciałem i przestrzenią, interpretacje tradycyjnych pieśni czy repertuaru przedklasycznego, a także wykonania skomplikowanych struktur melodycznych i harmonicznych. Nieobce są mu także muzyczne spotkania ze światem jazzu.
Szczególnie istotnym obszarem działalności chóru jest muzyka polska XX wieku. Ma on na swoim koncie prawykonania dzieł najbardziej znaczących współczesnych kompozytorów, m.in.: Krzysztofa Pendereckiego, Witolda Lutosławskiego, Henryka Mikołaja Góreckiego czy Wojciecha Kilara. Zespół aktywnie współpracuje z twórcami polskiej muzyki najnowszej, wśród których w ostatnich latach znaleźli się m.in.: Agata Zubel, Aleksander Kościów, Paweł Łukaszewski, Andrzej Kwieciński, Szymon Godziemba-Trytek, Aleksander Nowak i Paweł Mykietyn.
Chór Polskiego Radia – Lusławice bierze udział w licznych festiwalach zarówno w kraju, jak i za granicą. Regularnie współpracuje także z Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia w Katowicach, Orkiestrą Polskiego Radia w Warszawie, Orkiestrą Muzyki Nowej, Orkiestrą Akademii Beethovenowskiej czy Orkiestrą Sinfonietta Cracovia.
Adam Kawa
Studia magisterskie ukończył na Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach na kierunku Prowadzenie Zespołów Wokalnych i Wokalno-Instrumentalnych w klasie prof. dr hab. Czesława Freunda. Równocześnie studiował grę na skrzypcach na wydziale instrumentalnym, które zakończył obroną tytułu magistra w klasie prof. dr hab. Romana Lasockiego.
Swoje doświadczenie zdobywał pracując jako chórzysta w takich instytucjach jak Chór Filharmonii Śląskiej w Katowicach czy Zespół Śpiewaków miasta Katowice „Camerata Silesia”. Podczas pracy brał udział w wielu nagraniach płytowych, które również były nominowane do nagrody Fryderyki. Otrzymuje zaproszenia od wielu zespołów wokalnych do ich prowadzenia, gdzie wymienić można m.in. chór Fermata, Risonanza Continua czy SZPiT „Katowice” Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Dodatkowym zainteresowaniem jest aranżacja muzyczna. Stworzył i nagrał swoje utwory na zamówienie Uniwersytetu Śląskiego oraz Zespołu Pieśni i Tańca „Śląsk” im. Stanisława Hadyny z Koszęcina. W 2018 został stypendystą Marszałka Województwa Śląskiego w dziedzinie kultury.
Aktualnie pełni funkcję asystenta dr hab. Marii Piotrowskiej w Chórze Polskiego Radia – Lusławice. W tym czasie pracował przygotowując Chór do występów między innymi na Festiwal Muzyki Filmowej, Eufonie czy Festiwal Sacrum Profanum.
Komentarze
Zaloguj się aby móc dodać komentarz